جوش‌های زیر پوستی، که به آکنه کیستی یا ندول‌های التهابی نیز معروف هستند، شدیدترین نوع آکنه هستند. این جوش‌ها می‌توانند بزرگ، عمیق و دردناک باشند و اغلب جای زخم باقی می‌گذارند.
در اینجا برخی از عوارض احتمالی جوش‌های زیر پوستی آورده شده است:
- جای زخم: جوش‌های زیر پوستی می‌توانند باعث ایجاد جای زخم دائمی روی پوست شوند. جای زخم‌ها می‌توانند به صورت فرورفتگی، برآمدگی یا لکه‌های قهوه‌ای یا قرمز ظاهر شوند.
- لکه‌های تیره: پس از التیام یافتن جوش‌های زیر پوستی، ممکن است لکه‌های تیره یا هایپرپیگمانتاسیون روی پوست باقی بماند. این لکه‌ها به خصوص در افراد با پوست تیره شایع‌تر هستند.
- مشکلات سلامت روان: آکنه شدید، به ویژه جوش‌های زیر پوستی، می‌تواند عزت نفس و کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد. افراد مبتلا به آکنه شدید ممکن است در معرض خطر افسردگی، اضطراب و مشکلات عزت نفس قرار داشته باشند.
- مشکلات پزشکی: در موارد نادر، جوش‌های زیر پوستی می‌توانند منجر به مشکلات پزشکی جدی‌تر شوند. به عنوان مثال، جوش‌های زیر پوستی که در ناحیه اطراف بینی یا دهان ایجاد می‌شوند، در صورت عدم درمان، ممکن است عفونت کرده و به سایر قسمت‌های صورت سرایت کنند.
علت ایجاد جوش های زیر پوستی
علل ایجاد جوش‌های زیرپوستی پیچیده است و شامل عوامل متعددی از جمله موارد زیر می‌شود:
- تولید بیش از حد چربی: غدد سباسه در پوست شما چربی به نام سبوم تولید می‌کنند. سبوم به همراه سلول‌های مرده پوست می‌تواند منافذ پوست را مسدود کند و منجر به ایجاد جوش شود.
- باکتری‌ها: باکتری Propionibacterium acnes (P. acnes) به طور طبیعی در فولیکول‌های پوست شما وجود دارد. با این حال، این باکتری‌ها می‌توانند در افراد مبتلا به آکنه بیش از حد رشد کنند و باعث التهاب و جوش شوند.
- التهاب: هنگامی که منافذ پوست شما مسدود می‌شود، سیستم ایمنی بدن شما ممکن است فعال شود و باعث التهاب شود. این التهاب می‌تواند منجر به قرمزی، تورم و درد شود و همچنین می‌تواند باعث بزرگ شدن جوش و تبدیل شدن آن به کیست شود.
- هورمون‌ها: تغییرات هورمونی، به ویژه در دوران بلوغ و بارداری، می‌تواند منجر به افزایش تولید چربی و بدتر شدن آکنه شود.
- ژنتیک: اگر سابقه خانوادگی آکنه دارید، احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر است.
- برخی از داروها: برخی از داروها، مانند کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد تشنج، می‌توانند خطر ابتلا به آکنه را افزایش دهند.
در برخی موارد، ممکن است عوامل دیگری نیز در ایجاد جوش‌های زیرپوستی نقش داشته باشند، مانند:
- استرس: استرس می‌تواند باعث افزایش تولید چربی و بدتر شدن آکنه شود.
- رژیم غذایی: برخی از مطالعات نشان داده‌اند که رژیم غذایی سرشار از غذاهای چرب یا فرآوری شده می‌تواند خطر ابتلا به آکنه را افزایش دهد.
- محصولات مراقبت از پوست: برخی از محصولات مراقبت از پوست می‌توانند منافذ پوست را مسدود کنند و آکنه را بدتر کنند.
درمان جوش های زیر پوستی
درمان جوش‌های زیرپوستی باید توسط یک متخصص پوست انجام شود، زیرا این نوع آکنه به درمان‌های قوی‌تر نیاز دارد. متخصص پوست شما می‌تواند با توجه به نوع پوست و شدت آکنه شما، بهترین روش درمانی را برای شما تجویز کند.
در اینجا برخی از روش‌های درمانی رایج برای جوش‌های زیرپوستی آورده شده است:
- داروهای موضعی: داروهای موضعی مختلفی می‌توانند برای درمان آکنه کیستی استفاده شوند، از جمله:
- رتینوئیدها: این داروها به سلول‌های پوست شما کمک می‌کنند تا سریع‌تر تجدید شوند و همچنین می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند.
- بنزوئیل پروکسید: این دارو باکتری‌هایی را که می‌توانند باعث ایجاد آکنه شوند، از بین می‌برد.
- آنتی‌بیوتیک‌های موضعی: این داروها می‌توانند به کاهش التهاب و تعداد باکتری‌ها در پوست شما کمک کنند.
- آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی: آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی می‌توانند برای درمان آکنه کیستی که به داروهای موضعی پاسخ نمی‌دهد، تجویز شوند.
- ایزوترتینوئین: ایزوترتینوئین یک داروی خوراکی قوی است که برای درمان آکنه کیستی شدید استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند عوارض جانبی جدی داشته باشد، بنابراین فقط باید تحت نظر یک متخصص پوست مصرف شود.
- درمان‌های هورمونی: درمان‌های هورمونی، مانند قرص‌های ضد بارداری، می‌توانند برای درمان آکنه کیستی در زنان استفاده شوند.
- تزریق کورتیکواستروئید: در برخی موارد، ممکن است از تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب جوش‌های زیرپوستی بزرگ و دردناک استفاده شود.
در کنار درمان‌های پزشکی، می‌توانید اقداماتی را برای کمک به بهبود جوش‌های زیرپوستی و جلوگیری از ایجاد جوش‌های جدید انجام دهید:
- پوست خود را به طور مرتب و ملایم بشویید. از یک پاک کننده ملایم و آب ولرم استفاده کنید.
- از محصولاتی که پوست شما را تحریک می‌کنند، خودداری کنید. این شامل لوازم آرایشی، مرطوب‌کننده‌ها و محصولات مراقبت از پوست است.
- از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بدون محافظت خودداری کنید. نور خورشید می‌تواند جای زخم‌های آکنه را بدتر کند. از یک ضد آفتاب با SPF 30 یا بالاتر به طور روزانه استفاده کنید.
- یک رژیم غذایی سالم داشته باشید. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که رژیم غذایی سرشار از میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به آکنه کمک کند.
- استرس خود را کنترل کنید. استرس می‌تواند آکنه را بدتر کند. راههای سالمی برای مدیریت استرس مانند ورزش، یوگا یا مدیتیشن پیدا کنید.
- جوش‌های خود را دستکاری نکنید. دستکاری جوش‌ها می‌تواند باعث التهاب و افزایش خطر جای زخم شود.
سخن پایانی:
دکتر سیده هدیه ذکاوت از روش های مختلفی برای درمان آکنه بدون استفاده از راکوتان استفاده می کند، از جمله:
- فشیال پلاس: این روش درمانی نوین توسط دکتر ذکاوت ابداع شده و شامل پاکسازی عمیق پوست، لایه برداری و استفاده از ماسک های درمانی می باشد.
- داروهای موضعی: دکتر ذکاوت ممکن است داروهای موضعی مختلفی مانند رتینوئیدها، بنزوئیل پروکسید و آنتی بیوتیک ها را برای شما تجویز کند.
- لایه برداری شیمیایی: لایه برداری شیمیایی می تواند به از بین بردن سلول های مرده پوست و لایه های سطحی که منافذ را مسدود می کنند، کمک کند.
- میکرونیدلینگ: میکرونیدلینگ شامل استفاده از سوزن های کوچک برای ایجاد سوراخ های ریز در پوست است که می تواند به تحریک تولید کلاژن و الاستین و همچنین کاهش جای جوش کمک کند.
- مزوتراپی: مزوتراپی شامل تزریق داروهای مختلف به لایه میانی پوست است که می تواند به کاهش التهاب و بهبود ظاهر پوست کمک کند.
مهم است که برای مشاوره با دکتر ذکاوت در مورد بهترین روش درمانی برای آکنه خود وقت ملاقات بگذارید. او می تواند وضعیت پوست شما را ارزیابی کند و یک برنامه درمانی شخصی برای شما ایجاد کند.
در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید:
- درمان آکنه ممکن است زمان بر باشد و صبر کلید آن است.
- مهم است که از تمام دستورالعمل های دکتر خود پیروی کنید و داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید.
- ممکن است در طول درمان عوارض جانبی را تجربه کنید، که باید آنها را با دکتر خود در میان بگذارید.
- حتی پس از اتمام درمان، باید برای جلوگیری از بازگشت آکنه، از پوست خود مراقبت کنید.
